W czasie powstawania ruchu mariawickiego i jego wyłaniania się z Kościoła Rzymskokatolickiego w tym ostatnim obowiązywała tzw. liturgia trydencka. Została ona ustalona w oparciu o zalecenia soboru – zjazdu kardynałów i biskupów – w Trydencie (Włochy), który obradował w latach 1545-1563. Sobór trydencki został zwołany krótko po rozpoczęciu reformacji, za początek której przyjmuje się umownie datę wystąpienia ks. dr. Marcina Lutra w Wittenberdze (Niemcy) w 1517 r. Protestanci zakwestionowali wiele rzymskokatolickich prawd wiary dotyczących Eucharystii. W trakcie opracowania liturgii trydenckiej położono więc duży nacisk na uwypuklenie charakteru Mszy św. jako przede wszystkim ofiary (a nie uczty) oraz rzeczywistej i trwałej obecności Chrystusa Pana w Przenajświętszym Sakramencie. Cechą charakterystyczną liturgii trydenckiej jest język łaciński, bardzo ścisłe określenie zasad odprawiania nabożeństw, złamanie których stanowiło w określonych wypadkach grzech, odmawianie wielu modlitw po ci
- Pobierz link
- Inne aplikacje