Judaizm rekonstrukcjonistyczny

Rekonstrukcjonistyczny judaizm  to nowoczesny ruch żydowski, który postrzega judaizm jako postępującą ewolucję cywilizacji i opiera się na koncepcjach opracowanych przez Mordechaia Kaplana (1881-1983). Ruch powstał jako na wpół zorganizowany nurt w obrębie judaizmu konserwatywnego i rozwijał się od późnych lat 20. do 40., zanim ustąpił w 1955  i ustanowił kolegium rabinackie w 1967. (Organizacja centralna ruchu zmienił nazwę na Reconstructing Judaism w 2018 roku, ale nazwa ideologii pozostaje niezmieniona.) Judaizm rekonstrukcjonistyczny jest uznawany przez niektórych badaczy za czwarty główny nurt judaizmu, po ortodoksyjnym , konserwatywnym i reformowanym. 

W ruchu istnieje znaczna różnorodność teologiczna. Halacha, zbiorowe ciało prawa żydowskiego, nie jest uważana za normatywną i wiążącą, jak to było w przednowoczesnych społecznościach żydowskich, które ustanawiały prawa dla swoich członków, ale za podstawę nieustannej ewolucji znaczących praktyk żydowskich. W przeciwieństwie do reformowanych stanowisko ruchu w czasie, gdy pisał, Kaplan uważał, że „życie żydowskie [jest] pozbawione sensu bez żydowskiego prawa”, a jedna z plansz, które napisał dla The proto-Reconstructionist Society for the Jewish Renascence, stwierdzała: „Akceptujemy halachę, która jest zakorzeniona w Talmudzie, jako norma życia żydowskiego, korzystając jednocześnie z zawartej w nim metody interpretacji i rozwijania korpusu prawa żydowskiego zgodnie z rzeczywistymi warunkami i duchowymi potrzebami współczesnego życia”.  Ruch kładzie również nacisk na pozytywne poglądy na nowoczesność i ma podejście do żydowskiego zwyczaju, który ma na celu podejmowanie decyzji przez społeczność poprzez proces edukacji i destylacji wartości z tradycyjnych źródeł żydowskich.

W wydanym przez ruch Przewodniku po praktykach żydowskich z 2011 r. opisano rekonstrukcjonistyczne podejście do praktyki żydowskiej jako „ posthalachiczne, ponieważ żyjemy w posthalachicznym świecie — świecie, w którym żydowskie prawo nie może być egzekwowane. Obowiązek i duchowa dyscyplina istnieją bez egzekwowania funkcjonującego system prawny. Tak więc przyjmujemy halachę poważnie jako źródło i zasób, który może kształtować oczekiwania, niekoniecznie postrzegając siebie jako związanych odziedziczonymi roszczeniami zobowiązań. Dlatego też praktyki zalecane w tym Przewodniku nie są monolityczne, a głosy żywej grupy komentatorów dostarczają dalszych spostrzeżeń, argumentów i alternatywnych podejść, które obejmują szeroki zakres poglądów popieranych przez rabinów i uczonych rekonstrukcjonistów. Przewodnik zakłada, że ​​rozważne jednostki i zaangażowane społeczności potrafią radzić sobie z różnorodnością i z konieczności dochodzą do własnych wniosków”.

Centrala organizacji, Wyncote, Pensylwania.
 CC BY-SA 4.0, Link
Mfessler - Own work

Rekonstrukcjonizm był rozwijany przez rabina Mordechaja Kaplana (1881–1983) i jego zięcia, rabina Irę Eisensteina (1906–2001), w okresie od późnych lat dwudziestych do lat czterdziestych XX wieku. Po ośmieszaniu przez ortodoksyjnych rabinów za skupienie się na sprawach społeczności i środowisku społeczno-politycznym, Kaplan wraz z grupą zwolenników założył w 1922 r. Towarzystwo Popierania Judaizmu (SAJ). Jego celem było umożliwienie rabinom formowania nowych poglądy na judaizm w bardziej postępowy sposób. Kaplan był liderem SAJ do 1945 roku, kiedy władzę przejął Eisenstein. W 1935 Kaplan opublikował swoją książkę Judaism as a Civilization: Toward a Reconstruction of American Jewish Life. To właśnie ta książka, jak twierdził Kaplan, była początkiem ruchu rekonstrukcjonistycznego. Judaizm jako cywilizacja sugerował, że judaizmowi historycznemu należy nadać „przewartościowanie… w kategoriach myśli dzisiejszej”.  Rekonstrukcjonizm był w stanie rozprzestrzenić się wraz z kilkoma innymi formami literatury, w szczególności z Nową Hagadą (1941), która po raz pierwszy połączyła ideologie Kaplana z żydowską literaturą obrzędową.

Chociaż Kaplan nie chciał, aby rekonstrukcjonizm przeobraził się w inną żydowską denominację, był na nieuniknionej drodze do stania się jedną z nich. Na konferencji w Montrealu w 1967 r. przywódcy rekonstrukcjonizmu wezwali do utworzenia szkoły rabinackiej, w której rabini mogliby być wyświęcani zgodnie z ideologią rekonstrukcjonizmu i kierować kongregacjami rekonstrukcjonistycznymi. Jesienią 1968 r. otwarto w Filadelfii Reconstructionist Rabinical College. Wraz z utworzeniem kolegium powstało Stowarzyszenie Rabinów Rekonstrukcjonizmu, które dało rabinom silną sieć przywództwa religijnego rekonstrukcjonizmu. Założenie tych instytucji było wielkim krokiem w kierunku tego, że stał się czwartym ruchem w północnoamerykańskim judaizmie ( ortodoksyjni, konserwatywni i reformatorzy - to pozostałe trzy).

Judaizm rekonstrukcjonistyczny jest pierwszym dużym ruchem judaizmu, który powstał w Ameryce Północnej; drugi to ruch judaizmu humanistycznego założony w 1963 przez rabina Sherwina Wine'a.

Teologia 

Kaplan uważał, że w świetle postępów w filozofii , nauce i historii , współcześni Żydzi nie będą mogli dalej trzymać się wielu tradycyjnych teologicznych twierdzeń judaizmu. W zgodzie z teologią ortodoksyjną (artykułowaną przez wybitnych średniowiecznych myślicieli żydowskich, w tym Majmonidesa ), Kaplan stwierdził, że Bóg nie jest w żaden sposób antropomorficzny . Wszystkie antropomorficzne opisy Boga są rozumiane jako metaforyczne. Teologia Kaplana poszła dalej, twierdząc, że Bóg nie jest osobowy, a nie świadoma istota, ani Bóg nie może w żaden sposób odnosić się lub komunikować z ludzkością. Teologia Kaplana definiuje Boga jako sumę wszystkich naturalnych procesów, które pozwalają ludziom na samospełnienie.

Wierzyć w Boga oznacza przyjąć życie przy założeniu, że skrywa ono warunki w świecie zewnętrznym i napędza ludzkiego ducha, które razem skłaniają człowieka do przekroczenia samego siebie. Wierzyć w Boga oznacza przyjąć za pewnik, że przeznaczeniem człowieka jest wzniesienie się ponad bydlę i wyeliminowanie wszelkich form przemocy i wyzysku ze społeczeństwa ludzkiego. Krótko mówiąc, Bóg jest Mocą w kosmosie, która nadaje ludzkiemu życiu kierunek, który umożliwia człowiekowi odbicie obrazu Boga.

Większość „klasycznych” rekonstrukcjonistycznych Żydów (zgadzających się z Kaplanem) odrzuca tradycyjne formy teizmu, choć nie jest to bynajmniej uniwersalne. Wielu rekonstrukcjonistów jest deistami, ale ruch obejmuje również Żydów, którzy wyznają kabalistyczne, panteistyczne (lub panenteistyczne ) poglądy na Boga, a także niektórych Żydów, którzy wierzą w koncepcję osobowego Boga.

Teologia Kaplana, jak wyraźnie stwierdził, nie reprezentuje jedynego rekonstrukcjonistycznego rozumienia teologii, a teologia nie jest kamieniem węgielnym ruchu rekonstrukcjonistycznego. O wiele bardziej centralna jest idea, że ​​judaizm jest cywilizacją i że naród żydowski musi brać aktywną rolę w zapewnieniu swojej przyszłości poprzez udział w jego ciągłej ewolucji.

W konsekwencji istnieje odłam rekonstrukcjonizmu, który jest wyraźnie niekaplanowski. Z tego punktu widzenia twierdzenia Kaplana dotyczące wiary i praktyki są w dużej mierze odrzucane, podczas gdy popierane są założenia „ewoluującej cywilizacji religijnej”. Podstawą tego podejścia jest to, że Kaplan przemawiał w imieniu swojego pokolenia; pisał też, że każde pokolenie będzie musiało zdefiniować siebie i swoją cywilizację dla siebie. W myśleniu tych rekonstrukcjonistów to, co powiedział Kaplan na temat wiary i praktyki, nie ma dziś zastosowania. Podejście to może obejmować wiarę w osobowego Boga, akceptację koncepcji „ wybractwa ”, wiarę w jakąś formę zmartwychwstania lub kontynuację istnienia zmarłych oraz istnienie obowiązkowej formy halachy.. W szczególności w tym ostatnim przypadku rozwinęła się szersza koncepcja halachy, w której włączone są pojęcia takie jak „ Eko-Kashrut ”. 

Prawo i tradycja żydowskie 

Rekonstrukcjonistyczny judaizm utrzymuje, że tradycyjny system halachiczny nie jest w stanie stworzyć kodeksu postępowania, który byłby znaczący i akceptowany przez ogromną większość współczesnych Żydów, a zatem musi być reinterpretowany w każdym nowym okresie. W przeciwieństwie do klasycznego judaizmu reformowanego, rekonstrukcjonizm utrzymuje, że domyślną pozycją danej osoby powinno być włączenie żydowskich praw i tradycji do swojego życia, chyba że mają konkretny powód, aby zrobić inaczej. Jednak niektórzy rekonstrukcjoniści uważają, że halacha nie jest ani normatywna, ani wiążąca, ale stanowi ogólne wytyczne.

Rekonstrukcjonizm promuje wiele tradycyjnych praktyk żydowskich. W ten sposób przykazania zostały zastąpione „ludowymi”, niewiążącymi zwyczajami, które mogą być demokratycznie przyjęte lub odrzucone przez kongregacje. Promowane obyczaje to m.in. utrzymywanie hebrajskiego w nabożeństwach modlitewnych , studiowanie Tory , codzienna modlitwa, noszenie kippotów ( jarmułek ), tałesów i tefilin podczas modlitwy oraz obchodzenie świąt żydowskich .

Przekonania 

W praktyce książki Kaplana, zwłaszcza The Meaning of God in Modern Jewish Religion i Judaism as a Civilization, są de facto deklaracjami zasad. W 1986 roku Reconstructionist Rabinical Association (RRA) i Federacja Reconstructionist Congregations and Havurot (FRCH) uchwaliły oficjalną „Platformę Rekonstrukcjonizmu”. Nie jest to obowiązkowa deklaracja zasad, ale raczej konsensus aktualnych przekonań.  Główne punkty platformy stwierdzają, że:

Judaizm jest wynikiem naturalnego rozwoju człowieka. Nie ma czegoś takiego jak Boska interwencja; Judaizm to ewoluująca cywilizacja religijna; Syjonizm i alija (imigracja do Izraela) są zachęcane; Rekonstrukcjonistyczny judaizm opiera się na demokratycznej wspólnocie, w której świeccy mogą podejmować decyzje, a nie tylko rabini; Tora nie została natchniona przez Boga; pochodzi jedynie ze społecznego i historycznego rozwoju narodu żydowskiego; Odrzucono klasyczny pogląd na Boga. Bóg zostaje przedefiniowany jako suma naturalnych sił lub procesów, które pozwalają ludzkości na samorealizację i poprawę moralną; Idea, że ​​Bóg wybrał naród żydowski w jakimkolwiek celu, w jakikolwiek sposób, jest „moralnie nie do utrzymania”, ponieważ każdy, kto ma takie przekonania, „implikuje wyższość wybranej społeczności i odrzucenie innych”.

Większość rekonstrukcjonistów nie wierzy w objawienie (ideę, że Bóg objawia swoją wolę ludziom). Jest to odrzucane jako nadprzyrodzone. Kaplan twierdzi, że objawienie „polega na oderwaniu od tradycyjnego kontekstu tych elementów, które odpowiadają na stałe postulaty natury ludzkiej, i na zintegrowaniu ich z naszą własną ideologią… reszta może zostać zdegradowana do archeologii”. 

Wielu pisarzy krytykowało najbardziej rozpowszechnioną teologię ruchu, religijny naturalizm . David Ray Griffin i Louis Jacobs sprzeciwiali się redefinicji terminów „objawienie” i „Bóg” jako nieuczciwych intelektualnie i jako formy „nawrócenia z definicji”; w swojej krytyce te redefinicje przyjmują przekonania nieteistyczne i przypisują im teistyczne terminy. Podobne krytyki zostały wysunięte przez rabinów Neil Gillman ,  Milton Steinberg i Michael Samuels.

Rekonstrukcjonistyczny judaizm jest egalitarny w odniesieniu do ról płci. Wszystkie stanowiska są otwarte dla wszystkich płci; są otwarte również na lesbijki, gejów i osoby transpłciowe.

Tożsamość żydowska 

Rekonstrukcjonistyczny judaizm pozwala swoim rabinom ustalać własną politykę dotyczącą zawierania małżeństw mieszanych . Niektóre kongregacje akceptują pochodzenie zarówno patrylinearne, jak i matrylinearne, a dzieci jednego żydowskiego rodzica, dowolnej płci, są uważane za Żydów z urodzenia, jeśli są wychowywane jako Żydzi. Kontrastuje to z tradycyjnymi interpretacjami żydowskiego prawa judaizmu rabinicznego, w których dziecko jest Żydówką z urodzenia, jeśli jego matka była Żydówką; i judaizmu karaimskiego  w którym dziecko jest Żydem z urodzenia, jeśli jego ojciec był Żydem.

Rola nie-Żydów w kongregacjach rekonstrukcjonistycznych jest przedmiotem nieustannej debaty. Praktyki różnią się w poszczególnych synagogach. Większość zborów stara się zachować równowagę między integracją a integralnością granic. Żydowski rekonstrukcjonistyczny Federation (JRF) wydała niewiążącą deklarację próbuje nakreślić proces, w którym zgromadzenia zestawu strategii w tych kwestiach i przedstawia przykładowe zalecenia. Te kwestie są ostatecznie rozstrzygane przez lokalnych świeckich przywódców. Mieszane pary żydowsko-nieżydowskie są jednak mile widziane w kongregacjach rekonstrukcjonistycznych.

W 2015 r. Reconstructionist Rabinical College przegłosował przyjęcie studentów rabinów w związkach międzywyznaniowych, czyniąc judaizm rekonstrukcjonistyczny pierwszym typem judaizmu, który oficjalnie dopuszcza rabinów w związkach z nieżydowskimi partnerami. Podejmując decyzję, ruch uznał, że „wielu młodszych postępowych Żydów, w tym wielu rabinów i studentów rabinów, postrzega obecnie ograniczenia nakładane na te, które zawierają związki małżeńskie jako wzmacniające plemienność, która w XXI wieku wydaje się osobiście wyobcowana i moralnie niepokojąca. ”  W kwietniu 2016 dziewiętnastu rabinów rekonstrukcjonistów ogłosiło, że utworzą odgałęzienie, po części, by zaprotestować przeciwko decyzji zezwalającej rabinom na posiadanie nieżydowskich partnerów.

Organizacje 

Ponad 100 synagog i havurot , głównie w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie, było stowarzyszonych z Żydowską Federacją Rekonstrukcji . Od 3 czerwca 2012 r. ruch rekonstrukcjonistyczny został zrestrukturyzowany. Wspólna instytucja składająca się z Reconstructionist Rabinical College i organizacji kongregacyjnej jest obecnie podstawową organizacją ruchu. Nowa nazwa ruchu brzmiała najpierw „Żydowskie Wspólnoty Rekonstrukcjonistyczne”, a w 2018 r. przekształciła się w Reconstructing Judaism . Rabin Deborah Waxman została zainaugurowana jako prezes Reconstructionist Rabinical Collegei Jewish Reconstructionist Communities w dniu 26 października 2014 r. Jako przewodnicząca Reconstructionist Rabinical College jest uważana za pierwszą kobietę i pierwszą lesbijkę, która prowadziła żydowski związek kongregacyjny i pierwszą lesbijkę, która prowadziła żydowskie seminarium; Reconstructionist Rabinical College jest zarówno związkiem kongregacyjnym, jak i seminarium.  Waxman jest absolwentem RRC z 1999 roku.

Reconstructionist Rabbinical College kształci rabinów. Reconstructionist Rabbinical Association  jest profesjonalną organizacją rekonstrukcjonistyczny rabinów. Młodzieżowa organizacja żydowskiego rekonstrukcji nazywa się No'ar Hadash . Camp Havaya (dawniej Camp JRF) w South Sterling w Pensylwanii jest letnim obozem sennym ruchu rekonstrukcjonistycznego.

Stosunek do innych ruchów żydowskich 

Pierwotnie odgałęzienie judaizmu konserwatywnego, rekonstrukcjonizm utrzymuje ciepłe relacje z judaizmem reformowanym. Jednakże ortodoksyjny judaizm uważa rekonstrukcjonizm (i każdą inną nieprawosławną denominację) za pogwałcenie właściwego przestrzegania interpretacji prawa żydowskiego. Jewish Reconstructionist Federation  jest członkiem Światowej Unii dla Judaizmu Postępowego, w którym uzyskał status obserwatora w 1990 roku.

Źródło:

https://en.wikipedia.org/wiki/Reconstructionist_Judaism