Sakrament pokuty i pojednania – chrześcijański obrzęd oczyszczenia z grzechów. Jest uznawany za drugi, po chrzcie, „sakramentalny znak, który ukazuje i zarazem urzeczywistnia pokutę i pojednanie”. W obrzędzie tym wierni indywidualnie odsłaniają spowiednikowi swoje grzechy i swój stan człowieka poddanego grzechowi. Postanawiają wyrzec się grzechu i z nim walczyć. Przyjmują nałożoną karę czyli pokutę sakramentalną i otrzymują rozgrzeszenie. Jest jednym z sakramentów w katolicyzmie oraz w prawosławiu. W Kościele katolickim współcześnie zalicza się go, obok namaszczenia chorych, do sakramentów uzdrowienia (KKK 1420-1532).
- Życie w konkubinacie (odpuszczenie - wyprowadzenie się od partnera po udzieleniu rozgrzeszenia).
- Życie w powtórnym związku, bez stwierdzenia nieważności małżeństwa (nie podlega rozgrzeszeniu).
- Aborcja (biskup, dominikanie, franciszkanie).
- Formalne odstępstwo od wiary (biskup).
- Pobicie lub zabójstwo biskupa (biskup).
- Usiłowanie odprawiania mszy lub udzielania rozgrzeszenia przez osobę, która nie ma święceń kapłańskich (biskup).
- Próba zawarcia małżeństwa przez księdza lub osobę zakonną.
- Zabicie własnego dziecka (biskup).
- Grzechy przeciwko Duchowi Świętemu (niewybaczalny).
- Znieważenie Najświętszego Sakramentu, tzw. świętokradztwo (Stolica Apostolska).
- Zdradzenie przez księdza tajemnicy spowiedzi (Stolica Apostolska).
- Przyjęcie przez księdza sakry biskupiej bez zgody papieża.
- Pobicie lub zabicie papieża (Stolica Apostolska).
- Kiedy spowiedź jest nieważna, gdy celowo nie wyjawimy księdzu jakiegoś grzechu i przystępujemy do komunii.
- Kwesta zadośćuczynienia za grzechy.
Komentarze
Prześlij komentarz