Kazimierz Bem (ur. 1977 w Łodzi) – polski duchowny, ewangelista i teolog kalwiński, doktor prawa, pastor ewangelicko-reformowany Zjednoczonego Kościoła Chrystusa (UCC) w USA.
Jest synem Ewy i Henryka Bema.
Ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego w 2001 roku ze stopniem magistra prawa. W 2007 uzyskał doktorat z prawa na Vrije Universiteit w Amsterdamie z międzynarodowego prawa uchodźców. Ukończył studia teologiczne na Yale Divinity School w 2010 i 2012. Ordynowany w 2011 roku, pracuje jako pastor kalwiński w First Church in Marlborough (Congregational) UCC w stanie Massachusetts.
Od 2020 roku wykładowca historii kościoła w Ewangelikalnej Wyższej Szkole Teologicznej we Wrocławiu. W 2022 uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie historii po postępowaniu w Polskiej Akademii Nauk, Instytucie Historii im. Tadeusza Manteuffla.
Jest wyznawcą kalwinizmu. Jest publicystą, publikuje na łamach Newsweek Polska, Gazety Wyborczej, Rzeczpospolitej, Znaku i Polityce, i Radiu TOK FM. Był członkiem redakcji Miesięcznika Ewangelickiego i Jednoty.
Jest otwarcie zdeklarowanym gejem, w swojej parafii udziela ślubów parom LGBT.
Jacek Maria Dehnel (ur. 1 maja 1980 w Gdańsku) – polski pisarz, tłumacz i malarz. Autor książek poetyckich, powieści i opowiadań.
Jego matką jest Anna Karpińska-Dehnel, malarka, ojcem zaś Jacek Dehnel, inżynier. Absolwent V LO im Stefana Żeromskiego w Gdańsku Oliwie oraz Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych na Uniwersytecie Warszawskim. Stypendysta Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci. Laureat licznych konkursów poetyckich. Publikował m.in. w „Studium”, „Toposie”, „Tytule”, „Kwartalniku Artystycznym”, „Zeszytach Poetyckich”, „Akcencie” oraz „Przeglądzie Powszechnym”. Tłumaczył m.in. wiersze Philipa Larkina i Osipa Mandelsztama.
Jako prozaik zadebiutował zbiorem opowiadań „Kolekcja”, nagrodzonym w 1998 w Konkursie Literackim Miasta Gdańska im. Bolesława Faca. W 2004 zadebiutował jako poeta tomem wierszy „Żywoty równoległe”, za który otrzymał Nagrodę Fundacji im. Kościelskich. Jego powieść Lala z 2006 przyniosła mu znaczną popularność oraz nominację w 2007 do Nagrody Angelus i w 2009 do Europejskiej Nagrody Literackiej. Powieść Matka Makryna z 2014 trafiła do finału nagrody Nike.
Od 2015, wspólnie z mężem Piotrem Tarczyńskim, tworzy cykl powieści kryminalnych osadzonych w realiach Krakowa z przełomu 19. i 20. wieku. Powieści są publikowane pod wspólnym pseudonimem „Maryla Szymiczkowa”.
Od września 2006 do lipca 2009, wraz z muzykiem Tymonem Tymańskim i dziennikarzem Maciejem Chmielem, prowadził w TVP1 program kulturalny ŁOSssKOT. Był członkiem Rady Programowej Galerii Zachęta i felietonistą portalu Wirtualna Polska (dział: Książki). Współpracuje z tygodnikiem „Polityka” (dział: Kawiarnia literacka), jest jednym z założycieli i prezesem Stowarzyszenia Unia Literacka.
11 sierpnia 2023 roku ogłosił swój start w wyborach parlamentarnych. Zapowiedział kandydowanie z ostatniego miejsca na liście Nowej Lewicy do Sejmu w okręgu warszawskim.
Za debiutancki tom poetycki Żywoty równoległe otrzymał w 2005 Nagrodę Fundacji im. Kościelskich oraz wyróżnienie w Ogólnopolskim Konkursie Literackim „Złoty Środek Poezji”.
W 2007 został laureatem Paszportu Polityki za rok 2006 w kategorii literatura.
W listopadzie 2008 otrzymał od Rady Języka Polskiego tytuł Honorowego Ambasadora Polszczyzny, w maju 2011 tytuł Młodego Ambasadora Polszczyzny.
W 2009 został laureatem nagrody „Śląski Wawrzyn Literacki” (za rok 2008) za cykl minipowieści Balzakiana. W marcu tego samego roku przyznano mu nagrodę kulturalną miasta Gdańsk Splendor Gedanensis, za wydanie książki „Balzakiana”, a także przekłady poetyckie Philipa Larkina.
Trzykrotnie nominowany do Nagrody Angelus – w 2007 za Lalę, w 2012 za Saturna, w 2015 za Matkę Makrynę.
Pięciokrotnie nominowany do Nagrody Literackiej Nike – w 2009 za Balzakiana, w 2010 za Ekran kontrolny (finał nagrody), w 2012 za Saturna, w 2015 za Matkę Makrynę (finał nagrody), a w 2017 za Krivoklata.
W 2014 nominowany do Nagrody Poetyckiej im. Wisławy Szymborskiej za Języki obce.
W 2015 odznaczony Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
W 2019 angielski przekład Lali (tł. Antonia Lloyd Jones) był nominowany do EBRD Literature Prize (nagrody literackiej Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju), a wybór wierszy Aperture (tł. Karen Kovacik) znalazł się w finale i otrzymał wyróżnienie w PEN Award for Poetry in Translation (nagroda amerykańskiego PEN Clubu za przekłady poezji).
W 2020 otrzymał Złote Wyróżnienie w Nagrodzie Literackiej im. Jerzego Żuławskiego za powieść Ale z naszymi umarłymi. W 2023 nominowany do Nagrody Poetyckiej im. K. I. Gałczyńskiego – Orfeusz za tom Bruma.
Mieszkał w Warszawie na Powiślu, od marca 2020 w Berlinie. Jest otwarcie zdeklarowanym gejem. Jego wieloletnim partnerem jest tłumacz i pisarz Piotr Tarczyński. W listopadzie 2018 para zawarła związek małżeński w Londynie.
W 2019 Dehnel dokonał apostazji.
Komentarze
Prześlij komentarz