Apostołowie Nieskończonej Miłości ( francuski : Apôtres de l'amour infini ) to tradycjonalistyczna niezależna katolicka grupa religijna działająca w różnych częściach świata, z siedzibą w Quebecu. Zostało założone przez Michela Collina, francuskiego księdza katolickiego w Lille, który ogłosił się papieżem Klemensem XV, po otrzymaniu wizji od Boga koronującej go papieską tiarą. Jean-Gaston Tremblay, początkowo kierując zgromadzeniem zakonnym posiadającym aprobatę archidiecezji katolickiej, połączył swoją wspólnotę zakonną z Apostołami Nieskończonej Miłości i przewodził jej przez pewien czas. Apostołowie Nieskończonej Miłości przyciągnęli tradycjonalistycznych katolików, niezadowolonych z modernizacyjnych zmian dokonanych podczas Soboru Watykańskiego II.
Historia
Apostołowie Nieskończonej Miłości nauczają, że „zostali założeni, aby zachować tradycyjną wiarę katolicką, która ich zdaniem była poważnie zagrożona przez modernistyczny rozwój w Kościele rzymskokatolickim , gdzie większość biskupów i księży dokonała apostazji ”. Ich ośrodek znajduje się w klasztorze Magnificat Matki Bożej w St. Jovite, Quebec.
Francuz Michel Collin (czasami pisany jako Colin), urodzony we wsi Lotaryngia w 1905 r. i wyświęcony na kapłana w 1935 r., ogłosił w 1936 r., że został wyświęcony na biskupa przez samego Chrystusa. Założył wspólnotę zwaną Zakonem Matki Bożej (nazwę zmieniono później na „Apostołowie Nieskończonej Miłości”) w odpowiedzi na prośbę Najświętszej Maryi Panny z 1846 roku , o czym później poinformowała Mélanie Calvat , jedna z widzących z La Salette . Przez całe lata czterdzieste Collin i jego zwolennicy „szerzyli adorację Najświętszych Serc Chrystusa i Maryi” i powołując się na „bezpośrednie polecenia Chrystusa, Collin założył sieć foyer-wieczerników, małych wspólnot domowych, w których znajdowała się konsekrowana hostia. wystawać przez cały czas”, stwierdzając, że odnawia „ kościoły domowe czasów apostolskich”. W 1950 r. „relacjonował, że miał wspaniałą wizję Boga Ojca, który włożył mu na głowę papieską tiarę ”, przyjmując później imię papieża Klemensa XV. Papież Pius XII zlaicyzował go w 1951 r.
W 1952 roku Kanadyjczyk Jean-Gaston Tremblay wraz z Gillesem de la Croix i Leónardem du Rosaire założyli w pobliżu Saint-Jovite w Quebecu w Kanadzie wspólnotę pod nazwą Zgromadzenie Jezusa i Maryi, za zgodą kościelną rzymskokatolickiego arcybiskupa Montreal Paul-Émile Léger. Wcześniej należał do Zgromadzenia Braci Szpitalnych św. Jana Bożego. Uznając wspólnotę religijną za „zbyt ekstremalną”, poparcie arcybiskupa osłabło, a bracia zaczęli szukać stałego miejsca na osiedlenie się. W 1961 roku poznał Michela Collina i obaj postanowili połączyć swoje wspólnoty w jedną zwaną Apostołami Nieskończonej Miłości. Gregory stwierdził, że Colin był człowiekiem, którego widział w wizji, którą miał dwanaście lat wcześniej i która miała „twarz przyszłego papieża, wybranego bezpośrednio przez Boga”. W następnym roku Collin konsekrował Tremblaya na biskupa.
Po wyborze papieża Pawła VI w Kościele katolickim Michel Collin potępił go jako antypapieża. Wspólnota św. Jowita rosła szybko w pierwszych latach Soboru Watykańskiego II , przekraczając 300 osób w 1966 r. Przez całe lata sześćdziesiąte Apostołowie Nieskończonej Miłości protestowali przeciwko zmianom w Kościele katolickim, a także sekularyzacja występująca w Kanadzie, zwłaszcza kwestie związane z „zmianą ról płciowych” oraz „rosnącą liczbą szkół i szpitali, które przeniosły się z kościoła do rządu”.
Od lat sześćdziesiątych Zakon Magnificat Matki Bożej przyjmuje zakonnice i zakonnice , które składają śluby „ ubóstwa, czystości i posłuszeństwa ” i żyją według Reguły Apostołów Czasów Ostatnich, którą uważają za podarowany przez Matkę Bożą z La Salette w 1846 r.
W 1967 roku Collin ogłosił, że otrzymał od Boga polecenie ominięcia Tremblaya jako wyznaczonego jego następcy; ale w 1968 r. Tremblay oświadczył, że w tajemniczy sposób został papieżem pod imieniem Grzegorz XVII, a w następnym roku Collin przyznał, że Tremblay jest teraz papieżem. We Francji ruch Collina rozpadł się na różne frakcje kilka lat po jego śmierci w 1974 r.
Na Gwadelupie Apostołowie Nieskończonej Miłości założyli dwa klasztory, w tym jeden w Pointe-à-Pitre , który stał się miejscem pielgrzymek po tym, jak w 1977 roku pewna dziewczyna twierdziła, że widziała objawienia maryjne Matki Bożej Łez, która ubolewała nad apostazją w Kościele katolickim.
Od lat 70. Apostołowie Nieskończonej Miłości są obecni w różnych częściach świata, w tym na Gwadelupie, Gwatemali, Republice Dominikany, Włoszech, Francji, Republice Południowej Afryki i Stanach Zjednoczonych.
W 2012 roku koronowano go na papieża Grzegorza XVIII.
Kontrowersje
W latach 1978–2001 ruch był pozywany z powodu rzekomych nadużyć, w tym gwałtu , wymuszenia i wykorzystywania seksualnego. Jego milenaryzm, apokaliptyzm i odrzucenie świata przyczyniły się do zakwalifikowania go jako kultowego w prasie frankofońskiej. W 1999 r. 100 funkcjonariuszy policji dokonało nalotu na ich samotniczą społeczność w St. Jovite. Współoskarżonym był Reynald Huot, ps. André. W 2001 roku po 34 latach śledztwa prokurator wycofał się ze wszystkich zarzutów postawionych Jeanowi-Gastonowi Tremblayowi.
W 2005 roku miasto Brébeuf uzyskało dekret rządu Quebecu zezwalający na wywłaszczenie gruntów wspólnoty religijnej.
Papieże Prawdziwego Kościoła Jezusa Chrystusa
Przypomnijmy krótko: Klemens XV, Grzegorz XVII i Grzegorz XVIII to trzy imiona wskazane w „proroctwie papieży św. Malachiasza” (1094-1148). Proroctwo „Mnicha z Padwy” przypisuje motto do każdego z tych imion. Żaden z papieży wybranych na konklawe w Rzymie po Janie XXIII nie wybrał imienia zapisanego w słynnym proroctwie św. Malachiasza, choć przypisuje się im motta mnicha z Padwy. Oto motta związane z imionami prawowitych następców św. Piotra:
Klemens XV – Flos Florum – Oto kwiat kwiatów, oto lilia wieńcząca cnoty jego ojczyzny i najświętsze czyny przepowiedziane w Panu. Nasz najświętszy Ojciec Klemens XV. Ty, Rzymie, jego córko, czcij tego Króla Pokoju.
Grzegorz XVII – Pastor angelicus – Ty jesteś Anielskim Pasterzem Rzymu, łaskawy Doktorze, Ojcze najbardziej pobłażliwy. Witaj, Grzegorzu XVII, Ojcze Najświętszy, niezbędny Pasterzu.
Grzegorz XVIII – De labore solis – Dzięki doskonałej pracy słońca ziemia będzie karmić oddaną trzodę najświętszego pasterza. Nasz najświętszy Ojciec Grzegorz XVIII, Kapłan najwspanialszy.
Źródło:
https://en.wikipedia.org/wiki/Apostles_of_Infinite_Love
https://magnificat.ca/
Komentarze
Prześlij komentarz