Wolkanie (ang.: Vulcans) – w Uniwersum Star Trek humanoidalna rasa zamieszkująca planetę Wolkan. Charakteryzują się racjonalnym i logicznym myśleniem, chociaż z natury są gwałtowni i porywczy. Lata wyniszczających wojen i groźba wyginięcia całego gatunku zmusiły ich do wykształcenia umiejętności tłumienia emocji. Ta kontrola i tłumienie emocji legły u podstaw ich filozofii określanej z j. ang IDIC („Infinite Diversity in Infinite Combinations”). Należą do założycieli Zjednoczonej Federacji Planet.
Wolkanie, pomimo dumy ze swojej logiki, są również bardzo zaangażowani w zachowanie swoich starożytnych tradycji, a religia nie jest w tym wyjątkiem. Pochodząca z czasów przedsurakijskich religia wolkańska rozpoznaje wiele bóstw i duchów natury zamieszkujących różne obszary oT'Khasi. Wierzenia tej religii nie są dokładnie podzielane przez każdego Wolkanina, przy czym niektórzy bogowie są czczeni wyłącznie na określonych obszarach lub w grupach społecznych, a niektórzy Wolkanie nie praktykują żadnej religii.
Warto zauważyć, że chociaż Surak ma ogromny wpływ na kulturę wolkańską i posiadał wiele cech, które można by uznać za mesjanistyczne, nie jest czczony jako bóg. Praktyki duchowe związane z naukami Suraka, takie jak medytacja, nie mają charakteru teistycznego.
Większość praktyk religii wolkańskiej odbywa się z dala od wścibskich oczu obcych, jednak mamy informacje o głównych bóstwach i duchach, które zamieszkują jego panteon i legendy:
T'Vet : wojownicza bogini, wciąż czczona w niektórych społecznościach na Wolkanie, pomimo dominującej pacyfistycznej filozofii nauk Suraków.
Shariel : bóg śmierci, który mieszkał na górze Tar'hana, gdzie wypluł lawę, aby przestraszyć Wolkanów do poddania się. Legendy mówią, że dzierżył Filar T'Klassa jako broń do walki z innymi bogami w obronie Sha Ka Ree.
Khosarr : bóg wojny i małżonka bogini Akraany.
Akraana : bogini i żona Khosarra. Nie jest jasne, czemu przewodniczyła, ale wiadomo, że w starożytności jej wyznawcy wykluczali się z reszty społeczeństwa wolkańskiego i żyli w samowystarczalnych koloniach w rejonie T'paal.
Natara : bóg wody.
Reah : starożytna bogini podziemia, śmierci i żałoby.
Ny'one i T'Priah : odpowiednio bóg i bogini płodności: złączeni na zawsze w mistyczną jedność.
Mamy również zapiski o bogini słońca, o której mówi się, że każdego ranka budzą ją jej bliźniacy synowie i która była czczona przez sektę zwaną Krah-jehl w świątyni T'rinsha; a także innych bogów pokoju i wojny, którzy pojawiają się na Kamieniu Gol.
Niektóre duchy natury z Wolkańskich legend obejmują:
Rushan : duchy powietrza.
Gratan : duchy pustyni.
Fletan : duchy wodne zamieszkujące niektóre oazy.
Giidas : duchy strażników.
Sirshos'im : duchy ognia, które przyciągają zagubionych podróżników pustyni, aby pożreć ich dusze.
Oprócz szerszego panteonu, religia wolkańska rozpoznaje też niewielką grupę pięciu postaci, znanych jako Ka-ta-pak lub Chór Wewnętrzny. Są to personifikacje silnych emocji, które mogą chwycić wolkańskie serce i doprowadzić do zniszczenia, jeśli pozwoli się im biegać bez kontroli, a różne szkoły medytacji uczą, jak sobie z nimi radzić na różne sposoby. Każdy z nich ma aspekt radosny i gniewny, symbolizując, jak emocje mogą stać się destrukcyjne, jeśli nie zostaną odpowiednio potraktowane:
Tel-alep : znany również jako Obserwator, reprezentuje ciekawość. Jest starym Wolkaninem przykutym do wielkiej księgi, która zawiera całą wiedzę świata. Jego odpowiednikiem jest Alep-tel , zgorzkniały, który jest zblazowany całym doświadczeniem, które zgromadził i chętnie udziela porad skażonych cynizmem i daremnością.
Kir-alep : reprezentuje spokój i akceptację. Jego odpowiednikiem jest Alep-kir , Posępny, który reprezentuje apatię i pesymizm. Jest reprezentowany jako ciepło wysokiej pustyni, które wysysa energię z ciała.
Valdena : uosobienie miłości, radości i piękna. Jest przedstawiana jako wysportowana dziewczyna tańcząca między chmurami. Jej odpowiednikiem jest Dena-vel , Chciwa. Chwyta rzeczy, które kocha, aby tylko ona mogła cieszyć się ich pięknem, i przy najmniejszym znaku zdrady zamienia się w a'lazb (wulkańskie stworzenie podobne do terrańskiego pająka) i pije krew swojego przedmiotu. uczucie, dopóki nie umrą.
Kal-ap-ton : reprezentuje smutek. Zwykle przedstawiany jako wysoki, wychudzony młodzieniec w żałobnym stroju, który nosi małą sakiewkę pełną łez. Jego odpowiednikiem jest Tyr-al-tep , Niewybaczacz, który sprawia, że Wolkanie zapominają o tym, co jest i myślą tylko o możliwościach tego, co mogło się wydarzyć. Uosabia niezdolność do uwolnienia się od przeszłości i mówi się, że wyraża głębokie żale, jakie może mieć dany Wulkan, szeptem do uszu.
Ket-cheleb : znany również jako Niszczyciel i Pijący Krew. Jest jedyną postacią w Ka-ta-pak, która nie ma radosnego odpowiednika, ponieważ podobno zabił go dawno temu i powiesił na wielkim drzewie w centrum świata. Uważa się, że jest najbardziej niebezpieczny, ponieważ umysł Wolkana jest łatwo uwiedziony przez jego krzyki i wymaga siły woli, aby trzymać go na dystans.
Wolkański politeizm jest także źródłem wielu mitów, takich jak słynna legenda o Sha Ka Ree czy Wielkiej Oazie, raju w centrum całego stworzenia. Podobnie jak niektóre kultury na Ziemi, Wolkanie powiązali pewne bóstwa z planetami w ich Układzie Słonecznym i konstelacjami, które mogli zobaczyć na nocnym niebie.
Salut wolkański (ang.: Vulcan salute) – gest wykonywany ręką, stworzony na potrzeby serialu telewizyjnego Star Trek: Seria oryginalna przez Leonarda Nimoya; jeden z bardziej rozpoznawalnych symboli serii Star Trek. Stanowi powitanie fikcyjnej, kosmicznej rasy Wolkan.
Wykonywanie
Gest wykonuje się przez uniesienie prawej lub lewej dłoni, łącząc palec mały z serdecznym oraz środkowy ze wskazującym, z pozostawieniem przerwy między nimi.
Po wykonaniu salutu zostaje wymówione pozdrowienie Żyj długo i pomyślnie. W języku wolkańskim brzmi ono dif-tor heh smusma, a po angielsku Live long and prosper, co czasem jest tłumaczone jako Żyj długo i w dostatku bądź Żyj długo i dostatnio.
Historia
Salut wolkański został opracowany przez Leonarda Nimoya na potrzeby serialu Star Trek: Seria oryginalna w którym aktor wcielił się w Spocka – pierwszego oficera statku kosmicznego USS Enterprise NCC-1701 – będącego pół-Wolkaninem, półczłowiekiem. Gest ten po raz pierwszy pojawił się w 1967 roku, w pierwszym odcinku drugiego sezonu, zatytułowanym Amok. Rok później w wywiadzie udzielonym New York Times salut wolkański opisano jako "zdwojoną wersję Victorii Winstona Churchilla".
W swojej autobiografii zatytułowanej "I Am Not Spock Nimoy" napisał, że salut opiera się na geście wykonywanym przy błogosławieństwie kapłańskim, wykonywanym przez kohenów poprzez uniesienie obu rąk, z przystawieniem do siebie kciuków przy takim samym ułożeniu palców jak w salucie. Gest ten jest wzorowany na hebrajskiej literze Szin (znak: ש), która symbolizowała El Szaddaj – jedno z imion Boga w Starym Testamencie, jak również Szechinę i powitanie Szalom.
Po śmierci Leonarda Nimoya 27 lutego 2015 roku, Barack Obama w swojej przemowie kondolencyjnej, nazwał salut wolkański uniwersalnym symbolem powitania Żyj długo i pomyślnie.
Tego samego dnia astronauta Terry Virts przebywający wtedy na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej opublikował na Twitterze zdjęcie, na którym wykonywał ten gest w momencie przelotu nad Bostonem, w którym urodził się aktor. Następnego dnia astronautka Samantha Cristoforetti opublikowała na tym samym portalu społecznościowym swoje zdjęcie z wykonywaniem salutu wolkańskiego.
Kultura masowa
Zależności pomiędzy gestami w grze. Kolejno od góry wedle ruchu wskazówek zegara przedstawiono nożyce, papier, kamień, jaszczurkę i Spocka.
Gest ten stał się jednym z najbardziej rozpoznawalnych symboli Star Treka. Na przestrzeni lat pojawiał się on w wielu filmach i serialach nie związanych z tą serią.
Między innymi wykorzystano go w grze towarzyskiej Papier, kamień, nożyce, jaszczurka, Spock pokazanej w serialu "Teoria wielkiego podrywu". Gra została spopularyzowana przez 8. odcinek serii 2. noszący tytuł "The Lizard-Spock Expansion". Gest nazywany Spock odnosi zwycięstwo wystawiony przeciwko nożycom oraz kamieniowi, a porażkę – z jaszczurką i papierem.
Salut pojawił się w serialu Gwiezdne wrota, w odcinkach Dzieci bogów, Rok 2010 oraz Ewolucja, część 1.
Kodowanie komputerowe
16 czerwca 2014 roku w unikodowym standardzie 7.0 pod kodem U+1F596 został umieszczony znak nazwany Podniesiona ręka z przerwą między środkowym a serdecznym palcem (znak: 🖖)[8][9].
Źródła:
Memory Beta, Memory Alpha, TAS, VOY, Star Trek V: The Final Frontier, Orion Press Lexicon, The Way of Kolinahr: The Vulcans, Hidden Universe Travel Guides: Star Trek: Vulcan, VLD, kanał YouTube Kathleen Reynolds.
https://yel-halansu.tumblr.com/post/624903836321120256/vulcan-polytheism
https://pl.wikipedia.org/wiki/Salut_wolka%C5%84ski
Komentarze
Prześlij komentarz