Niedziela Palmowa rozpoczyna Wielki Tydzień. Jest to szósta i ostatnia niedziela Wielkiego Postu, zwana też drugą niedzielą męki Pańskiej. Stanowi pamiątkę opisanego w Ewangeliach tryumfalnego wjazdu Pana Jezusa do Jerozolimy, w trakcie którego Żydzi kładli na ziemię przed jadącym na osiołku Chrystusem gałązki palmowe i oliwne oraz swoje szaty. Dlatego w tym dniu w Kościele Starokatolickim Mariawitów kapłan przed Mszą św. święci palmy.
Symbolizują one dobre uczynki, którymi wierni mają gotować drogę do swoich serc Zbawicielowi, aby razem z Nim znaleźć się w niebie.
Liście palmowe składane u stóp Zbawiciela zapowiadały Jego przyszłe zwycięstwo nad szatanem (w księdze Apokalipsy zbawieni trzymają w rękach palmy), a liście oliwne – związane z tym wylanie łask Ducha Świętego.
Ponieważ w Polsce zamiast liści palmowych święci się także palmy wykonane z kwitnących bazi, w polskiej tradycji ludowej dzień ten był również zwany niedzielą kwietną lub wierzbną.
Jak pisze bp Daniel Mames, kwitnące gałązki wierzb mogą z kolei symbolizować życie. Jezus, król życia przychodzi w Przenajświętszym Sakramencie w mistyczny sposób do serc wiernych, podobnie jak przed dwoma tysiącami lat do Jerozolimy.
Obrzęd poświęcenia psalm składa się z czterech modlitw, przeplatanych śpiewami, na zakończenie których kapłan okadza palmy i kropi je wodą święconą.
Śpiewy, których wysłuchamy na początku i końcu ceremonii, nawiązują do słów, którymi tłumy Żydów witały Pana Jezusa.
Natomiast zaczerpnięty z Ewangelii św. Jana środkowy śpiew przedstawia podjęcie decyzji o zabiciu Jezusa przez najwyższą radę żydowską. Kapłanami żydowskimi kierowała obawa, że jeśli Żydzi uwierzą Chrystusowi, Rzymianie mogą zniszczyć świątynię jerozolimską i prześladować naród izraelski, co istotnie finalnie miało miejsce w I wieku naszej ery.
W poszczególnych modlitwach kapłan tłumaczy symboliczne znaczenie gałązek palmowych i modli się, by zostały one pobłogosławione a wierni mogli w pełni uczestniczyć w zmartwychwstaniu Pana Jezusa.
W Niedzielę Palmową z radością z powodu przyszłego tryumfu Pana Jezusa łączy się smutek wobec zbliżającej się Jego męki. Wobec tego, że słowa „Hosanna” niedługo ustąpią miejsca złowróżbnemu „Ukrzyżuj go”, wypowiadanemu przez ten sam tłum żydowski. W Kościele Starokatolickim Mariawitów ten dwojaki nastrój wyrażają przede wszystkim zmienne części Mszy św. i lekcja mszalna z listu św. Pawła Apostoła do Filipian o Chrystusie, który uniżył się aż do śmierci (na te słowa klękamy) i któremu w związku z tym winny jest hołd od wszystkich istot.
W Kościele Starokatolickim Mariawitów nie jest dzisiaj czytana pasja, czyli opis męki Pana Jezusa napisany przez jednego z ewangelistów. Pasja czytana jest tylko w Wielki Piątek. Jest to jeden z przejawów mariawickiej reformy ceremonii Wielkiego Tygodnia z początków XX wieku, której celem było takie ułożenie tych nabożeństw, by skupiać uwagę wiernych na najważniejszych wydarzeniach Wielkiego Tygodnia i najważniejszych obrzędach w poszczególnych dniach.
KOMENTARZ NA NIEDZIELĘ PALMOWĄ Niedziela Palmowa rozpoczyna Wielki Tydzień. Jest to szósta i ostatnia niedziela...
Posted by Mariae Vita on Saturday, March 23, 2024
Źródło:
https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=pfbid076izeNfEVeWX4NzoD6xdnd6VY2eBkD3AEycS6aShdoPwfGjLQ8gkMQTeJVkrW8BMl&id=100094089991050
Komentarze
Prześlij komentarz