Datowanie życia Zaratusztry

Tak się składa, że w dość kluczowej kwestii datowania żywota Zaratusztry, nie uświadczysz zaktualizowanej polskiej literatury naukowej. Stąd jedynie dzięki udostępnieniu prac zachodnich naukowców w internecie możemy poznawać w miarę nowy stan wiedzy na ten temat. Cytuję jako zajawkę tłumaczenia większego fragment rewelacji prof. Suzanne Marchand, które potwierdzają tezę o tak zwanym wczesnym datowaniu jego działalności. Okazuje się, że teoria, którą opracowała jako pierwsza prof. Mary Boyce ma coraz więcej dobrze osadzonych argumentów. Jak się okazuje błąd w tłumaczeniu od dawna powtarzany po sprostowaniu weryfikuje datowanie. Umieściłem sporo danych o autorach i źródłach by nie było wątpliwości co do naukowego charakteru teorii. Robi także wrażenie nota o Autorce. Nie byle jaka postać 

Fragment Eseju: „Dating Zarathustra” (s. 211) autorstwa prof. Suzanne Marchand (patrz nota o autorce)�To nie youtuberzy, albo lansujący fałszywe sensacje blogerzy.

(…) „Grecy byli ciekawi innych kultur, jak zauważył Arnaldo Momigliano nie byli jednak na tyle ciekawi, aby nauczyć się języków starożytnego Wschodu. 21) Ich chronologia i stopień, w jakim podziwiali perską filozofię lub zwyczaje były w Ich księgach bardzo zróżnicowane.

Dokonano kilku nowych wariantowych tłumaczeń fragmentów dotyczących datowania życia Zratusztry przez Ksantusa i Hermodorusa. Nowe datowanie dla Zaratusztry to nie 6000 lat przed przeprawą Kserksesa, ani 5000 lat przed upadkiem Troi, ale 600 i 500 lat, przed wymienionymi zdarzeniami, co daje datowanie około 1080 roku p.n.e. i 1750 p.n.e. zamiast odpowiednio 6480 p.n.e. i 6250 p.n.e. jak w standardowym dotychczasowym tłumaczeniu. 22)

Chociaż niektórzy starożytni pisarze bronili jego filozofii, inni zrobili z niego alchemika, wróżbita, astrologa albo maga (wszyscy, jak później stwierdził Franz Cumont, pasują do starożytnych definicji „nauki”). Diogenes Laertius w III wieku n.e uważał, że obalił twierdzenia, że filozofię wynaleźli „barbarzyńscy” Persowie lub Egipcjanie, ale pozostawił po sobie niezwykle wpływowe podsumowanie praktyk i przekonań Perskich Mędrców, które obejmowały ich bojaźń przed wizerunkami bogów, ich wiarę w odrodzenie wszystkich ludzi i ich pogląd, że nastąpi ruch czasu by przywrócić wszystko do tego pierwotnego doskonałego stanu. 23) (…)��

Dating Zarathustra: Oriental Texts and the Problem of Persian Prehistory, s. 211, 1700–1900 Suzanne Marchand Department of History, 224 Himes Hall, Louisiana State Universits. 203-245

PRZYPISY SUZANE MARCHAND�20) West, „The Classical World”, 437-445; Arnaldo Momigliano, Alien Wisdom: The Limits of Hellenization (Cambridge, 1975), 141-148. Obszerny zbiór klasycznych źródeł na temat zaratusztrianizmu został opublikowany w 1920 r. przez Carla Clemena, Die griechischen und lateinischen Nachrichten über die persische Religion (Giessen, 1920), zreorganizowany i zinterpretowany na nowo przez Josepha Bideza i Franza Cumonta w 1938, Les Mages hellénisés: Zoroastre, Ostanès, et Hystape d'après la tradycja Grecque 2 tomy (Paryż, 1938 W języku angielskim zob. teraz Phiroze Vasunia, Zarathushtra and the Religion of Ancient Iran: The Greek and Latin Sources in Translation (Mumbai, 2007).

PRZYPIS DOTYCZĄCE PODSTAWY PRZEDATOWANIA�21) Momigliano, Mądrość obcych, 7-8. „Ta znakomita książka zajmuje się interakcjami cywilizacji hellenistycznej aż do czasów Augusta z sąsiadującymi kulturami Rzymu, Celtów, Żydów i Persji, koncentrując się na mniej znanych aspektach wpływu tych cywilizacji na inne kultury i greków (Arnaldo Dante Momigliano , KBE , FBA (5 września 1908 - 1 września 1987) był włoskim historykiem starożytności , znanym ze swojej pracy w historiografii i scharakteryzowanym przez Donalda Kagana jako „czołowego na świecie badacza pisania historii w starożytności świat”.) https://en.wikipedia.org/wiki/Arnaldo_Momigliano

PRZYPISY SUZANE MARCHAND

22) Posługuję się tutaj nominalną datą upadku Troi 1250 p.n.e., mniej więcej tą datą, którą możemy wywnioskować z Herodota, przy założeniu, że wojna trojańska była w istocie wydarzeniem historycznym.� Wydawca  :  Cambridge University Press; Edycja Illustrated (1 lutego 1990) ISBN-10: 0521387612,  ISBN-13  :  978-0521387613��23) Diogenes Laertius, Żywoty wybitnych filozofów, 1,9;

�prof. Suzanne L. Marchand (Nota o autorce)

Boyd Professor, obecnie wykłada na LSU Wyższa Szkoła Nauk Humanistycznych i Społecznych Uniwersytet Stanowy Luizjany USA (Department of History, 224 Himes Hall, Louisiana State University  Baton Rouge,)

�Studia

Berkeley University (historia) 1984; MA Uniwersytet w Chicago (historia) 1986; Doktorat Uniwersytet w Chicago (historia) 1992

Kariera, Nagrody i wyróżnienia

2022 Przyznana Nagroda im. Johna Simona Guggenheima (odbiór w latach 2024–205)

Nagroda Berlina 2022, American Academy w Berlinie 

2021 Nagroda książkowa Ralpha Gomory'ego (za porcelanę) na Konferencji Historii Biznesu 

2021 Faber Wykładowca, Uniwersytet Princeton 

2019 Francesco e de Dombrowski profesor wizytujący w I Tatti (instytut Uniwersytetu Harvarda, mieszczący się we Florencji), od stycznia do czerwca

2018 Profesor wizytujący, Instytut Historii Nauki Maxa Plancka, Berlin 

2018 Distinguished Visiting Scholar, School of Classics, St. Andrews University, Szkocja 

2016-19, Radny, Wydział Zawodowy, AHA (wybrany)

2015 Profesor SEC, LSU 

2014 Mianowany profesorem LSU Systems Boyd (najwyższa ranga w systemie LSU)

2014 Lorenz Eitner Wykładowca, Uniwersytet Stanford

Prowadzone kursy

Historia miasta w Europie od 1500 roku (HIST 2126); Kursy z wyróżnieniem (HNRS 2406, 2408) z podstawowych tekstów tradycji zachodniej, od 1500 r.; Literatura rosyjska i francuska w perspektywie historycznej (HNRS 2012); Cywilizacja zachodnia, 1500 do chwili obecnej (HIST 1003 lub wersja z wyróżnieniem, HNRS 1004); Europejska historia intelektualna, 1700-1850 (HIST 4112); Seminarium czytelnicze dla absolwentów historii Europy (HIST 7923). 

Aktualne zainteresowania badawcze

Obecnie pisz książkę o historii wielu czytelników Herodota, od roku 1700 do chwili obecnej, wstępnie zatytułowaną Herodot i niestabilność cywilizacji zachodniej. W dalszym ciągu interesuję się historią nauk humanistycznych, zwłaszcza studiami klasycznymi, historią sztuki, antropologią, historią i teologią Europy nowożytnej, a także historią porcelany i zagadnieniami pokrewnymi w historii kultury materialnej i konsumpcji w krajach Europy Środkowej. Europa.





https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=pfbid02dovMGHZk78qxJ2ivFbhwXUqPDsee2CPw6K74vkA1v5z1CcXKdwY3e7MdEE9QyYenl&id=100077434633790&__cft__[0]=AZW1HwjUYycCcP_IXjsB-NdTc19zcgHikKbDXgZO9oz2EF4Gbsh-HL2-sMHzGCILY1NJoES_wanPLXW63RV38fjqtWd6PzaRVPj1vJmMgi6pRZO--66rkCPlmZ6QWVM-GjwHzg-pYD8KdQldoimkTe6VsnvwCByf2SjG3dE2KTUQPc3BrwFVVTRmO4nol9bLgaXgsV1esbRtZFFOB4f9-ghM&__tn__=%2CO%2CP-R

Komentarze