Kałmucja to republika posiadająca własną flagę, głowę regionu oraz język. Znajduje się bliżej niż Wam się wydaje - w Europie!
Buddyzm w Rosji - opowieść w czterech częściach:
Część 2. Kałmucja
Przodkami Kałmuków są Ojraci (Wschodni Mongołowie). Buddyzm był im znany już na przełomie XII i XIII w. Skomplikowana sytuacja Azji Centralnej w drugiej połowie XVI w. spowodowała rozłam wśród Ojratów. Część z nich powędrowała na północ, do Rosji. W 1608 r. car Wasyl Szujski zezwolił im osiedlić się na niezamieszkałych stepach. Tym sposobem, 1609 r. uznaje się za rok, w którym Kałmucy znaleźli się pod zwierzchnictwem rosyjskim.
Tym samym, buddyzm tybetański dotarł w głąb Rosji...
Wśród Kałmuków dominowała szkoła gelug. Władza carska akceptowała buddystów - mnisi mogli studiować w Tybecie, budowano nowe klasztory i świątynie. Kałmucy musieli jednak służyć w armii, w której panowała polityka chrystianizacji. Mimo tego, większość pozostała buddystami.
Kałmucy stali się obiektem represji władzy radzieckiej. W 1917 r. w Kałmucji było ok. 30 dużych i 65 małych klasztorów, w których mieszkało ok. dwóch tysięcy lamów i nowicjuszy. W 1930 r. nie było już żadnego klasztory czy świątyni... Prześladowania z lat 30. XX w. doprowadziły do zaniknięcia sanghi w Kałmucji. Lamowie byli więzieni, przesiedlani i mordowani.
Odrodzenie rozpoczęło się dopiero w połowie lat 80....
W 1991 r. odbyła się pierwsza wizyta XIV Dalajlamy w Kałmucji. Po jego inspirujących wykładach i spotkaniach z wiernymi zaczęły powstawać liczne wspólnoty buddyjskie.
Obecnie, jedną z najważniejszych wartości dla Kałmuków jest ich wiara. Buddyzm tybetański stanowi część ich tożsamości narodowej.
Źródło: B. Kitinov, Buddhism in Kalmyk Republic: Traditions and Revitalization
Komentarze
Prześlij komentarz