Przysmaki papieży na twoim stole.
Dwór watykański, najstarszy z istniejących do dzisiaj dworów europejskich, słynie z doskonałej kuchni, łączącej włoską tradycję kulinarną z inspiracjami kuchni innych krajów. Niezależnie od zmiennej mody i osobistych upodobań papieży, kuchnia watykańska zawsze była doskonała. Jej mistrzowskimi dziełami pozostają do dziś dania z drobiu, ryb, owoce morza łączone z makaronami, rozmaite słodkie i słone ciasta.
Odpowiadając na ogromne zapotrzebowanie (przyjmujemy to na wiarę😉) na papieskie jadło katolickiej ludności miast i wsi w kraju nad Wisłą, publikujemy kilka przepisów kuchni najmniejszego państwa świata po to, aby wszyscy próbujący poniższych potraw poczuli się niczym sami dawni i obecni papieże...
Smacznego!
Smacznego!
Na dworze papieskim w XIX wieku upowszechniły się podwieczorki z czekoladą i innymi słodyczami, z napojami orzeźwiającymi i słabymi alkoholami. W drugiej połowie XX wieku kuchnia papieska stała się całkowicie międzynarodowa i zależna całkowicie od upodobań kulinarnych panującego papieża. Zaczęto używać więcej produktów świeżych i surowych. Pod wpływem wiedzy o wspaniałym wpływie spożywania witamin i błonnika na zdrowie skrócono czas gotowania . Sosy przestano zaprawiać mąką, wybierając inne sposoby ich zagęszczania, na przykład przez odparowanie. Znacznie zmniejszyło się spożycie produktów zbożowych na rzecz ziemniaków.
Do mojej internetowej książki kucharskiej wybrałam ulubione danie Jana Pawła I
SZPARAGI Z PARMEZANEM I DORSZEM
SKŁADNIKI: 1 kg dorsza, 500 g szparagów, 150 g masła, 50 g parmezanu
NA SOS BESZAMELOWY: 500 ml mleka, 50 g masła, dwie łyżki mąki, po szczypcie gałki muszkatołowej, pieprzu i soli
PRZYGOTOWANIE: Dorsza czyścimy, myjemy, posypujemy pieprzem i solą. Szparagi oczyszczamy, gotujemy i osączamy. Blachę polewamy stopionym masłem, układamy surowego dorsza oraz w rzędach szparagi.
Na sos beszamelowy na patelni rozpuszczamy masło, dodajemy mąkę i lekko podsmażamy. Stopniowo wlewamy mleko, aż powstanie gęsty sos. Doprawiamy go solą, pieprzem i gałką muszkatołową.
Sosem polewamy końcówki szparagów. Posypujemy startym parmezanem i polewamy stopionym masłem. Wkładamy do średnio nagrzanego piekarnika (oznacza to temperaturę od 150* C do 200 * C) i zapiekamy pół godziny. Podajemy gorące.
RISOTTO Z KREWETKAMI - ulubione danie Pawła VI
SKŁADNIKI: 80 g boczku, 50 g cebuli, ząbek czosnku, 180 g liści kapusty włoskiej, 300 g krewetek, 60 g startego sera, biały pieprz
NA RISOTTO: 40 g masła, 50 g cebuli, 300 g ryżu, 100 ml białego wytrawnego wina, 1 litr rosołu z mięsa, 1/2 łyżeczki soli i zmielonego białego pieprzu
PRZYGOTOWANIE: Krewetki myjemy i moczymy w zimnej osolonej wodzie. Boczek kroimy w kostkę, cebulę i czosnek obieramy, cebulę drobno kroimy, a czosnek miażdzymy. Kapustę kroimy w paseczki.
Cebulę na risotto obieramy i drobno kroimy, wrzucamy do rondla na podgrzane masło i dusimy. Wsypujemy ryż, mieszamy, stopniowo wlewamy rosół i gotujemy, aż ryż zmięknie. Wlewamy wino i gotujemy jeszcze 12 minut. Doprawiamy solą i pieprzem, w razie potrzeby dodajemy rosołu.
W tym czasie na patelni podsmażamy boczek, dodajemy cebulę i czosnek, smażymy chwilę razem i przekładamy do garnka. Kilka minut dusimy, wrzucamy kapustę włoską i dusimy jeszcze przez 6 minut. Dodajemy krewetki. Doprawiamy solą i pieprzem. Dusimy jeszcze 5 minut. Posypujemy serem i podajemy.
Źródło:
http://wrotkaonline.blox.pl/2011/01/Kuchnia-watykanska-XIX-i-XX-wieku.html
Kupiłam niedawno książkę Evy Celada "Sekrety kuchni Watykanu". Książka jest pięknie wydana, a ja chciałam się dowiedzieć, co się jada przy watykańskim stole. Nie zawiodłam się - wypróbowałam przepis na zupę podaną z okazji koronacji Benedykta XVI i MDK się zachwycił. Ja zresztą też.
Do zupy używa się pomidorów świeżych, suszonych i trochę koncentratu pomidorowego, co sama od jakiegoś czasu robiłam gotując pomidorową, więc wiedziałam, że połączenie jest bardzo korzystne.
My, zwykli śmiertelnicy, też możemy się teraz delektować pysznościami serwowanymi kardynałom - bardzo polecam.
Zupa fasolowo-pomidorowa z makaronem
250 g białej fasoli
500 g świeżych pomidorów
100 g suszonych pomidorów
90 g makaronu świderki lub muszelki
2 cebule
3 ząbki czosnku
4 łyżki oliwy
1 łyżeczka suszonego oregano
1 łyżeczka przecieru pomidorowego
1 łyżka kolendry lub posiekanej natki pietruszki (ja użyłam mrożonej)
1 l wody
pieprz, sól
ewentualnie 2 łyżki wiórków parmezanu
Fasolę moczyć w przegotowanej, zimnej wodzie (ja zawsze zalewam fasolę wrzątkiem i zostawiam do napęcznienia). Po kilku godzinach odcedzić, nalać nowej wody, doprowadzić do wrzenia i gotować na dużym ogniu 15 minut. Odcedzić i zachować ciepłą.
Pomidory suszone drobno pokroić, świeże rozdrobnić. Cebule pokroić w plasterki, czosnek posiekać. Cebule smażyć 2-3 minuty na rozgrzanej oliwie, dodać czosnek i smażyć jeszcze minutę. Dodać świeże pomidory, oregano, przecier pomidorowy i fasolę. Wlać resztę wody i doprowadzić do wrzenia. Przykryć i gotować na małym ogniu 45 minut.
Wsypać makaron, doprawić solą i pieprzem. Dodać pomidory suszone i jeszcze raz doprowadzić do wrzenia. Przykryć niecałkowicie i gotować 10 minut. Dodać zioła. Przed podaniem można posypać na talerzach parmezanem i posypać pietruszką.
Źródło:
http://dorodnepomidory.bloog.pl/id,353808543,title,Zupa-fasolowo-pomidorowa-z-makaronem-kuchnia-watykanska,index.html?smoybbtticaid=6194d2
Zuppa di cecci di Gregorio Magno
Zupa z ciecierzycy, którą jadał Grzegorz Wielki (Gregorio Magno).
Urodził się w 540 rok, żył do 604 roku. Grzegorz był pierwszym papieżem zakonnikiem (benedyktynem). Imię papieża Grzegorza I zostało utrwalone w historii muzyki i liturgii, ponieważ przypisano mu uporządkowanie i usystematyzowanie śpiewu liturgicznego, znanego później
jako chorał gregoriański. Skodyfikował również ostatecznie Kanon rzymski i wprowadził między innymi do mszy modlitwę Ojcze nasz odmawianą po Kanonie.:
Cały przepis:
Komentarze
Prześlij komentarz