ABRAKSAS (Abraxas, Abrasax, Abrasaks) — imię bóstwa w systemie gnostyka Bazylidesa; magiczne zaklęcie umieszczane na późnohelleńskich amuletach i talizmanach. Etymologia imienia nie jest ostatecznie wyjaśniona. J. B. Passerius uważa, że słowo to pochodzi od hebr. ha-berak-hah, czyli „błogosławieństwo” (bliskie znaczenie ma jedno z najstarszych zaklęć magicznych — abrakadabra, czyli „błogosławić”, od ha braka dabara). A. Geiger również doszukuje się jego korzeni w słownictwie hebrajskim, wskazując na złożenie dwóch wyrazów abh, bara oraz a negatywnego, co znaczy „Ojciec Niestworzony”. C. Salmasius i S. Sharpe opowiadają się za rodowodem egipskim. Podobnie J. J. Bellermann, który sądzi, że „A.” powstało ze złożenia słów koptyjskich: abrak i sax — święte, czcigodne, błogosławione imię. Prawdopodobne jest, że w starożytności pogańskiej nazwa ta była związana z jakimś konkretnym bóstwem. G. Davidson uważa, że tym mianem określano jednego z demiurgów we wczesnochrześcijańskim Egipcie, co potwierdzałoby teorię o egipskim rodowodzie imienia.
http://www.ptta.pl/pef/pdf/a/abraksas.pdf
Kontynuujemy zgłębianie znaczenia symbolu Abraxas:
A. wszedł do historii religii dzięki wczesnochrześcijańskim herezjologom — św. Ireneuszowi (Adversus haereses, I 24, 7), św. Hipolitowi (Refutatio, VII 14), Pseudo-Tertulianowi (Adversus omnes haereses, 4) i św. Hieronimowi (In Amos, 3), którzy omawiają poglądy Bazylidesa, uważanego za „twórcę” A. W teogonii Bazylidesa A. występuje jako „Wielki Archont Eteru”, „książę” panujący nad 365 bytami duchowymi (oŽrano• [ouranói]), które zostały stworzone przez Mądrość i Moc, dwa pierwiastki pochodzące od „Bytu Przedwiecznego i Niepoznawalnego”. Każdy ouranós (oŽran“c) ukazuje inny aspekt bóstwa, zaś A. objawia jego pełnię; jako reprezentant (hipostaza) „Niewyobrażalnego” jest też określany mianem „Wszechmogącego (Najwyższego) Boga”. Ireneusz zwraca uwagę na związek imienia A. z liczbą 365 ouranói. A. Neander i K. L. Gieseler, opierając się na Ireneuszu, ustalają (za pomocą metody gematrycznej), że jest to wartość liczbowa liter tworzących imię A. (A — 1, B — 2, R — 100, A — 1, S — 200, A — 1, Ks — 60 = 365). Liczba ta symbolizuje 365 dziennych okrążeń Słońca wokół Ziemi w ciągu roku w systemie geocentrycznym. Jeden dzień i jedno okrążenie odpowiada jednemu ouranós, zaś 365 dni, w ciągu których objawiają się wszystkie byty duchowe, odpowiadają A. A. reprezentuje zatem typ bóstwa solarnego, podobnie jak irański Mitra (Meithras) i egipski bóg Nilu — Neilos-Hapi, których wartość liczbowa imienia również wynosi 365, oraz grecki Helios (liczba tego imienia — 360 — w połączeniu z 5 planetami daje także sumę 365).
Źródła: http://www.ptta.pl/pef/pdf/a/abraksas.pdf
Ciąg dalszy odkrywania symbolu Abraxas
Uczniowie Bazylidesa zaczęli na początku III w. wytwarzać talizmany
i amulety nazywane abraxasami, których używano jeszcze w średniowieczu.
Umieszczano na nich z jednej strony imię „A.” (czasem pojawiały się imiona
„Sabaoth”, „Sabao”, „Jao” i „Adonajos” — archontów występujących w gnozie
orfickiej), z drugiej — różne figury przedstawiające bóstwo; najczęściej była to
postać z głową koguta, z korpusem i rękami człowieka oraz wężami zamiast
nóg, trzymająca w ręce tarczę, berło, miecz lub wieniec z krzyżem. Głowa,
ręce i węże (czyli „5”) symbolizowały główne cnoty teologiczne (Bellermann).
Natomiast poszczególne elementy postaci nawiązywały do symboliki solarnej
i gnostyckiej — kogut u Egipcjan, Persów i Greków oznaczał słońce i ogień oraz
zwycięstwo światła nad ciemnością; podobne znaczenie miał wąż (ureusz), który
w mitologii egipskiej był reprezentantem bogini „oka słońca” niszczącej wrogów
Amona-Re. Na gemmach widnieją też postacie osła i lwa. Lew, podobnie jak
Abraksas kogut, miał odniesienia solarne, symbolizował Słońce, światło słoneczne, potęgę
światła. Natomiast osioł (zwierzę o różnych, często skrajnych znaczeniach) mógł
oznaczać cierpliwość, wytrwałość i mądrość.
Bibliografia: C. Salmasius, De armis climastericis, Lei 1648, 572; J. B. Passerius, De gemmis
basilidianis diatriba, w: Gori, Thesaurus gemmerum antiquarum astriferarum, Florentiae 1750, II
221–286; J. J. Bellermann, Versuch über die Gemmen der Alten mit dem A. Bilde, B 1818–1819;
A. Neander, Genetische Entwicklung der gnostischen Systeme, B 1818, 138–152; J. K. L. Giesler,
Lehrbuch der Kirchengeschichte, Bo 1844, I 123–124; S. Sharpe, Egyptian Mythology, Lo 1863, 252
(nota); A. Geoger, A. und Elxai, Zeitschrift der deutschen morgenlandischen Gesellschaft 18
(1864), 824–825; H. Leclercq, w: Dictionnaire d’archéologie chrétienne et de liturgie, P 1907, I 1127–
–1155; W. Drexter, w: The New Schaff-Herzog Encyclopedia of Religious Knowledge, R 1957,
I 16–17; G. Davidson, w: A Dictionary of Angels, Lo 1967, 5 (Słownik aniołów, Pz 1998).
Anna Z. Zmorzanka
Link do artykułu
http://www.ptta.pl/pef/pdf/a/abraksas.pdf
Gnostyckie bóstwo słońca w interpretacji C. G. Junga - prof. Mirosław Piróg
25 maja 2019 zostały zapalone Światła nowej loży Wielkiego Wschodu Polski. Abraxas pod światłem Syriusza była pierwszą Lożą w Polsce pracującą w rycie Memphis- Misraim. Bogata w symbolikę ceremonia została przeprowadzona przy współpracy Wiellkiego Mistrza Wielkiego Wschodu Polski kierującego pracami Instalatorów Rady Zakonu Wielkiego Wschodu Polski oraz Wielkiego Mistrza Tradycyjnego Zakonu Masońskiego z Mauritiusa stojącego na czele licznej delegacji zagranicznej. Obecność gości z obediencji z Mauritiusa była kluczowa w celu nadania uprawnień pracy w nowym, głęboko mistyczno-ezoterycznym rycie Memphis-Misraim posiadającym wiele odwołań do starożytnego Egiptu. Ryt ten jest jednym z najbardziej ezoterycznych obrządków masońskich, który uformował się w XIX w. jako synteza kilku wcześniej praktykowanych metod inicjacyjnych. Kultywując obrządek Memphis-Misraim Loża Abraxas pod światłem Syriusza opiera się na linii przekazu pochodzącej bezpośrednio od Roberta Ambelaina - który był jednym z jego najbardziej zasłużonych praktyków i reformatorów. Imię Abraxas pojawia się w mitologii perskiej i gnostyckiej jako określenie Najwyższego Bóstwa, zaś w hellenistycznych dokumentach poświęconych magii jest synonimem pełni.
Suwerenne Tradycyjne Sanktuarium Polski jest jedyną organizacją rytu Memphis Misraim w Polsce.
Szanowna Loża Matka Abraxas pod Światłem Syriusza WWP jest obecnie jedyną w Polsce lożą niebieską praktykującą ryt Memphis-Misraim (pracującą w stopniach 1°- 3°) działająca w ramach jego struktur.
Wyobraź sobie, że jesteś nowo inicjowanym Uczniem lub Uczennicą. Czcigodny Mistrz wita Cię słowami:
Bracie/Siostro, w dniu inicjacji stałeś się członkiem Zakonu Wolnomularskiego. Stało się tak ponieważ przeszedłeś rytuał inicjacyjny. Obrzęd ten symbolizuje ponowne narodziny, odrodzenie w nowej, odmiennej rzeczywistości. Być może poczułeś, że odbywał się na pograniczu światów – realnego i pełnego symboli świata wyobrażonego. Przyszedłeś ze świata profanum, świata który znasz i stanąłeś przed ścieżką biegnącą przez świat o, którym nic nie wiesz, gdyż wiedza o nim rodzi się z przeżycia i pracy nad sobą.
Bracie nie jest ważne skąd przybywasz ponieważ jesteś człowiekiem dobrych obyczajów, próg Loży przekroczyłeś bez metali. Ważne jest natomiast dokąd zmierzasz, dokąd prowadzi Cię Twoje pragnienie. Czas uczniowski jest czasem formacji, nauki podstaw i poznawania kierunków. Będziesz zasiadać na Północy, gdyż symbolicznie najmniej jest tam światła. Twoim przewodnikiem będzie II Dozorca i oczywiście Czcigodny Mistrz, który przewodzi całej Loży. Wszyscy Bracia i Siostry będą służyć Ci radą i wiedzą. Nie wahaj się ich pytać będąc poza Świątynią. Jednak jedną z lekcji pokory jest zasada milczenia i domyślnie słuchania, której podlegasz będąc na pracach.
Teraz zderzy się Twoje wyobrażenie o tym czym jest masoneria z rzeczywistością i faktami. To czym wolnomularstwo będzie dla Ciebie zadecydujesz Ty sam, oczywiście w ramach, które dyktuje Zakon.
Na pytanie czy jesteś wolnomularzem My Twoi Bracia i Siostry odpowiadamy twierdząco. Na pytanie jakim jesteś Wolnomularzem odpowiedzą Twoje czyny
Osoby pragnące przystąpić do Szanownej Loży Abraxas pod Światłem Syriusza na Wschodzie Warszawy prosimy o kontakt przez Messengera lub przez adres mailowy: abraxas@wielkiwschod.pl
Komentarze
Prześlij komentarz