W Zaratusztriańskiej Persji kobiety były uważane za żywe boginie, a wiele z nich miało ważne stanowiska w sądach, ministerstwach, wojsku, departamentach państwowych i na innych oficjalnych stanowiskach administracyjnych. Wiele starożytnych perskich miast i państw było rządzonych przez kobiety. Często armia była pod pełną kontrolą żeńskich dowódców. Były znane jako wielcy wojownicy, miały wspaniałe umiejętności we władaniu mieczem i szły do bitwy ramię w ramię ze swoim królem lub mężami. Znacząca rola kobiet w starożytnym Iranie zarówno przerażała, jak i fascynowała starożytne greckie i rzymskie społeczeństwa zdominowane przez mężczyzn.
Niestety, w czasach nowożytnych prawie nie widzimy żadnej wzmianki o nich ani żadnych publikacjach na ich temat, a większość tego, co zostało napisane w przeszłości, zostało zniszczone przez zdobywców lub spalone przez Aleksandra z Wielką Biblioteką Persepolis, które zawierało wiele historycznych dokumentów o tych przywódczyniach i wojowniczkach. Wkrótce potem inwazja chrześcijańska i arabska zniszczyła wiele starożytnych świętych miejsc poświęconych tym kobietom na Bliskim Wschodzie, a także zniszczyła lub przekształciła wiele świątyń reprezentujących starożytne boginie.
Farima Benjii rekonstruuje w projekcie Lwice starożytne tańce mistyczne Perskich wojowniczek.
Komentarze
Prześlij komentarz