Podstawa etyki zaratusztriańskiej

DOBRA MYŚL, DOBRE SŁOWO, DOBRY UCZYNEK,
CZYLI PODSTAWA ETYKI ZARATUSZTRIAŃSKIEJ

HUMATA, HŪXTA, HUVARŠTA , trzy słowa Avestyjskie, które zawierają etyczne założenia Zaratusztrianizmu. W dosłownym brzmieniu występują w formie przymiotników, oznaczających "dobrze przemyślane, dobrze powiedziane, dobrze zrobione", uzyskały znaczenie i należy je rozumieć jako "dobrą myśl, dobre słowo, dobry uczynek"

Najwcześniej formuła ta znajduje się na początku Yasny Haptahhaiti ( werset 35.2), który (zgodnie z niemieckim tłumaczeniem Nartena, 1986, s. 38) brzmi: "Jesteśmy tymi, którzy przyjmują dobre myśli, dobre słowa i dobre uczynki, które tutaj i gdzie indziej , są i zostały zrealizowane. Nie jesteśmy tymi, którzy oczerniają dobro (rzeczy). "Następny werset mówi:" To wybraliśmy dla siebie, O Mądry Panie, aby poprzez piękne Asza (prawo), myśleliśmy, mówiliśmy i robiliśmy, to co się dzieje, jakie jest, powinno być najlepsze dla tych dwóch egzystencji (teraźniejszej i przyszłej). Większość uczonych uznaje, że wizję i słowa proroka można tu postrzegać jako definicję dla jego naśladowców, z niezwykłą jasnością określającą kodeks etyczny, na który wielokrotnie powołuje się w bardziej złożony i subtelny sposobach w Ghatach. Kodeks ten był postrzegany również jako trzy moralne cechy wymagane od kapłana, który w celu dokonania skutecznego aktu kultu potrzebował właściwej intencji, właściwych słów i właściwych rytuałów (Boyce, 1979, s. 24, Narten, 1986, s. 87, Humbach, 1991, I, s. 82).

Bardzo ważne powtórzenie tego kodeksu moralnego pojawia się na końcu Yasny. 12, Fravarānē (q.v.), której jądro jest wyznaniem wiary wymaganym od pierwszych i obecnie przyjmujących zaratusztrianizm. Jego ostatnie sekcje stanowią część codziennych obowiązkowych modlitw: „Wyznaję że jako czciciela Ahura Mazdy i naśladowca Zaratusztry, zobowiązując się do przyjęcia wiary i przyznając się do wiary przysięgam mieć dobrze przemyślaną myśl, dobrze wypowiadane słowo, dobrze działający uczynek”.

Dobry człowiek jest zdefiniowany jako "bogaty w dobre myśli. . . słowa . . . działania "( frayō.humatō frayō.hūxtō frayō.huuarštō ) i Vd . 5.21 mówi się o dobrym człowieku "który oczyszcza się poprzez dobre myśli. . . słowa . . . działąnia"; podczas gdy w Yt . 13.84 (= 19,17) siedmiu wielkich Amesza Spentów jest postrzeganych jako medytacja nad dobrymi myślami, słowami i czynami. To właśnie od tego, w całym dojrzałym życiu zależy odkupienie jednostki, ponieważ wszyscy są ważeni na szalach sprawiedliwości, kiedy dusza jest osądzana. Daēna (wewnętrzne ja), zmarłego określa duszę prawego człowieka, mówi o sobie, że jej dobre myśli, słowa i czyny uczynił ją piękną; Dusza wchodzi w przenośni przez trzy etapy Humaty, Hūxty, Huvaršty, do Raju.

Zasadniczo, oznacza to zachowanie zgodnie z Aszą i jak przystało na religię, która uczy, że szczęście jest dobrem pozytywnym. Manuščihr, zapytany o kryterium oceny cnoty ( kirbag ), odpowiedział: "Każda myśl, słowo i czyn, którego wynikiem jest zadowolenie [szczęście] ( rāmišn ), dobroć ( nīhh ) i godna pochwały rekompensata ( pādašn ī burzīšnīg ) jest dobrze wypowiedziana, dobrze przemyślana i dobrze zrobiona "( Dādestān ī dēnīg , pt. I, Purs, 37,2, tr. West, 1882, s. 121).

Nie należy jednak upraszczać koncepcji Humaty, Hukty i Hvarshty, nawet na poziomie etycznym. Humata nie powinna być postrzegana jako incydentalne, dobre myślenie praktykowane według własnej woli i wygody. Musi to być stały stan umysłu. Hukhta to dobroć i słodycz języka, który powinien być towarzyszem w całym życiu, a nie tylko sporadycznie lub dla naszej korzyści i satysfakcji. Hvarshta jest jednolitą postawą dobroci i życzliwości wszędzie i dla wszystkich, a nie odosobnionym, wybiórczym działaniem.

Trojaki kodeks pozostaje istotnym elementem współczesnego Zaratusztrianizmu. Zyskał niezwykłą popularność wśród skrajnie radykalnych reformatorów, którzy dążą maksymalnego uproszczenia starożytnej wiary. Cytując jednego z nich „można to sprowadzić do bardzo prostej wiary w wszechwiedzącego, pełnego obfitości, wszechmocnego Boga, który obstaje przy dobrej myśli, dobrym słowie i dobrym działaniu, i karze zło złoczyńców i błogosławi czystych zarówno na tym świecie, jak i na następnym, zgodnie z ich myślami, słowami i czynami "(HJ Bhabha apud Moulton, s. 174). Taka interpretacja wiary Zaratusztriańskiej jest jednak jej wulgaryzacją i wypaczeniem gdyż w imię pewnego rodzaju uniwersalizmu rozmywa dualistyczny charakter zaratusztrianizmu. Likwidacja pojęcie zła substancjalnego i wprowadzenie pojęcia wszechmocnego Boga likwiduje de facto różnicę między zaratusztrianizmem, a większością religii monoteistycznych. Do tego taka interpretacja uwikłuje tak pojmowany zaratusztrianizm” w sprzeczność i pytanie o to skąd zło, przy wszechmocy Boga.

Ponieważ ten pradawny kodeks etyczny jest uznawany przez Zaratusztriana z każdego odłamu, działa on jako czynnik jednoczący dla ich społeczności, źródło dumy i podstawę daleko sięgającej filantropii.

Z punktu widzenia etyki, i moralności, Zaratusztrianizm ma jeden z najbardziej logicznych systemów, opartych na triadzie Humaty , "Dobre myśli", Hukhta "Dobre słowa" i Hva hta "Dobre uczynki". Jednak religia wykracza daleko poza etykę i moralność. Na koniec uwaga; Dobroć jest podstawową cnotą, która jest jednolicie obecna we wszystkich religiach, Zaratusztrianizm nie rości sobie prawa do monopolu na dobro.


https://www.facebook.com/Zaratusztrianie/photos/a.467199613316908.92385.157973627572843/1590835484286643/?type=3&theater